2015.06.20 zmarł nasz kolega Henryk Rutkowski,
absolwent Liceum Pedagogicznego
w Inowrocławiu – matura 1953, ur.1934.02.13
Nekrolog, Warszawa – Gazeta Wyborcza
20 czerwca 2015 roku odszedł nasz kochany Mąż, Ojciec i Dziadek
Henryk Rutkowski artysta baletu, choreograf, twórca wielu opracowań baletowych w teatrach muzycznych w kraju i za granicą, uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Człowiek niezwykle skromny i szlachetny, z odchodzącego pokolenia ludzi bezwzględnie przyzwoitych. Uroczystości pogrzebowe odbędą się w piątek 26 czerwca 2015 roku o godzinie 12.30 w kościele Środowisk Twórczych przy placu Teatralnym w Warszawie, po czym nastąpi odprowadzenie na Katolicki Cmentarz Wolski (możliwość dojazdu autokarem).
O czym zawiadamiają
żona i syn z rodziną
WSPOMNIENIA
Mgr Henryk Rutkowski artysta baletu, pedagog, szef wielu zespołów baletowych, choreograf. Jako tancerz debiutował w Polskim Zespole Tańca pod dyrekcją E. Paplińskiego. Od 1960 związany kilkanaście lat z Teatrem Wielkim w Warszawie. Karierę choreograficzną rozpoczął w warszawskim Teatrze Satyryków STS, następnie w telewizji (m.in. Kabaret Olgi lipieńskiej). Współpracował z teatrami muzycznymi w Polsce, Szwecji, Niemczech, Włoszech, Najciekawsze dokonania artystyczne: spektakle baletowe:„Złota kaczka”, „Straszny Dwór”, „Halka”; operetki: „Zemsta nietoperza”, „Baron Cygański”, „Noc w Wenecji”, „Wesoła Wdówka”, „Księżniczka czardasza”, „Życie paryskie”, musicale: „My fair Lady”, „Błękitny zamek”, „Skrzypek na dachu”, „Kabaret”. Uhonorowany srebrną „Gloria Artis”, medalem „Dwieście lat Polskiego Baletu”, nagrodą ZAIKS-u 2011 za wybitne osiągnięcia w dziedzinie choreografii.
Źródło: KADRA sylwetki pedagogów – Kurtyna, więcej czytaj google. plBył to Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, w postaci Medalu 200-lecia Baletu Polskiego i Dyplomu Ministra Kultury za osiągnięcia w promowaniu tańca.
Po maturze w LP3 w Inowrocławiu w roku 1953 miał już nakaz pracy w wiejskiej szkole. Kiedy dowiedział się, że w Warszawie powstaje Zespół Pieśnii Tańca Warszawa i będą angażować utalentowanych młodych ludzi, to tę wiadomość potraktował jako 
podarunek losu i szansę, której nie można zmarnować. Przy pomocy życzliwych ludzi udało mu się pokonać opór kuratoryjnych urzędników i nakaz odroczono. Przygotowanie taneczne, jakie zdobył w szkolnym zespole profesor Bronisławy Gólczewskiej sprawdziło się w Warszawie. Wygrał eliminacje i dnia 1 marca 1954 dostał swój pierwszy artystyczny angaż; a przyjmowali sławni już wtedy Mira Zimińska i Tadeusz Sygietyński. Ukończył studia, założył rodzinę, został mistrzem w swoim zawodzie. Podsumowując swoją karierę, swoje życie zawodowe powiedział: jestem zadowolony, udało mi się, czuję się spełniony.
A najważniejszym dorobkiem mojego życia osobistego jest rodzina: ta sama od blisko 50 lat żona, syn i trzy cudowne wnuczki.
Jego talent wyrósł w zespole tanecznym pani mgr B. Gólczewskiej, nauczycielki-mistrza, którą darzył szacunkiem, odwiedzał do końca. Ona jego nazwisko pamiętała również do końca. Zmarli w tym samym czasie. On 20 czerwca 2015 r. Pani Profesor 12 dni po nim – 2 lipca 2015 r.
Odchodzą od nas wspaniali ludzie – diamenty z edukacyjnym szlifem Profesorów naszej szkoły. Odchodzą też szlifierze-nauczyciele artyści, entuzjaści i pasjonaci-ludzie wielkiego serca i umysłu.